บันไดงู สู่มาเก๊า

ตอน : บันไดงู สู่มาเก๊า
ผู้นำทางอร่อย : หมูหย็อง (คำว่า หมูหย็อง เขียนแบบนี้จริงๆนะ ต้องมีเลขแปดอยู่ข้างบน วันนั้นฟังวิดยุเค้าบอกมา)
ผู้ชิมร่วม : หมูแผ่น

คิดอยู่นานว่าจะเริ่มตรงไหนดี เพราะว่าเรื่องอร่อยๆในมาเก๊ามันจุกมาถึงลิ้นปี่แล้ว มันอยากจะเขียนๆ
แต่ด้วยประสบการณ์ที่เหนื่อยหนักหนาในการหาข้อมูลร้อยแปดพันเก้าก่อนไปเที่ยวที่นี่ เลยพยามยามจะเขียนให้ได้ข้อมูลครบถ้วนที่สุด สรุปก็คือเข้ามาอ่านบล็อกที่นี่แล้ว จะได้ชิมมาเก๊าแบบอิ่มแปร้ ไปเลย

ก่อนอื่น หมูหย็องมีเกมส์บันไดงูให้เล่นด้วยนะ มีการตั้งคำถามขึ้นมาว่า คุณเป็นคนที่เหมาะจะไปเก๋าที่มาเก๊าในแบบหมูหย็องหรือไม่
ถ้าคุณมีคุณสมบัติเหล่านี้ นั่นแหละคุณน่าจะอ่านเรื่องมาเก๊านี้ต่อไป แต่ถ้าคุณขาดคุณสมบัติเหล่านี้ซัก 2-3 ข้อ สงสัยว่าคุณคง
ต้องหล่นตุ๊บจากบันไดงูบล็อกนี้ซะแล้ว



1. มีเงินในกระเป๋า ประมาณ 8000-10,000 บาท ( สำคัญสุดๆ ให้อยู่ข้อแรกเลย อิอิ )
2. สนใจเก็บสิ่งรอบตัวในการท่องเที่ยว ด้วยกล้องถ่ายภาพ แบบว่าเจออะไรก็ถ่ายๆๆๆ จนชาวบ้านแถวนั้นมองแปลกๆ
3. เที่ยวด้วยรถเมล์ ล้วนๆ แท๊กซี่ที่นั่นไม่ได้แอ้มชั้นหรอก เชอะ
4. ถนนเส้นไหนรถเมล์เข้าไม่ถึง ต้องเดินเที่ยวได้ เดินให้เส้นเลือดกระตุก ตุ๊บๆๆๆ
5. อย่ากลัวที่จะลองชิมอาหารที่หน้าตาแปลกๆ
6. ไม่เน้นช็อปปิ้ง แต่เน้นสัมผัสวิถีชีวิต
7. พูดโปรตุกีส และจีนไม่ได้เลย แต่กล้าที่จะสปีคอิงลิชถามทางคนแถวๆนั้นแบบงูๆปลาๆ (อันนี้เป็นความสามารถส่วนบุคคลนะ ใครพูดจีนได้จะเริ่ดมากทีเดียว ปล.จีนกวางตุ้ง)
8. นั่งเครื่องบิน low cost สีแดงๆได้แบบไม่อึดอัด ในระยะเวลา 2ชั่วโมงครึ่ง (แป๊บเดียวมากๆ ยังไม่ทันจะงีบ ..ถึงแระ)

เป็นไงบ้างเอ่ย ปีนบันไดงูสำเร็จกันบ้างมั้ย ถ้าเผอิญว่า 4-5 ข้อในนั้นทำให้คุณคลับคล้ายคลับคลาเสมือนว่ามันเป็นสไตล์ที่คุณก็ปรารถนา หมูหย็องเกรงว่าหัวใจในการเดินทางของเราคงจะเหมือนกันเข้าซะแล้วกระมัง จุ๊บๆ
เจอกันครั้งหน้า จะเอาโปรแกรมลุยมาเก๊ามาโชว์ รวมถึงการเตรียมตัวเดินทาง ก่อนไปซิ่งต่างแดนให้ฟังนะจ๊ะ

ปล.ใครก็ตามที่ใช้ firefox หรืออื่นๆ ที่มิใช่ ie ซังกะบ๊วย ให้ลองใช้เมาส์น้อยๆในมือคุณ ชี้ที่รูป จะมีคำอธิบายโผล่ออกมาด้วยนะ ไม่เชื่อลองดูดิ :)

ใครอ่านมาถึงบรรทัดนี้ ตามธรรมเนียมของที่นี่ ช่วยเขียนเมนท์ให้นิดส์นึง ดีไม่ดียังไง จะได้นำไปปรับปรุง หรืออยากจะให้มีส่วนไหนเพิ่มเติม ถ้าพอจะเขียนได้ก็จะมั่วๆมาลงให้นะเครอะ ใครขี้เกียจเขียน ก็แค่ส่งหน้าอมยิ้มมาก็พอละ จะได้มีกำลังใจเขียนต่อไปนะค้าบบ! แต๊งกิ้วล่วงหน้าจ้า